متخصص زخم

دیابت و زخم پای دیابتی

آمارها نشان می­دهد که شیوع جهانی دیابت تا سال ۲۰۳۵ به حدود ۶۰۰ میلیون نفر می رسد و حدود ۴۸۰ میلیون نفر از این افراد در کشورهای در حال توسعه زندگی خواهند کرد. عارضه پای دیابتی که منشاء بسیاری از رنج­ها و هزینه­های اجتماعی برای بیماران است، بیماری دیابت را پیچیده تر می­کند  طبق گزارشات حدود۳۴ درصد افراد مبتلابه زخم پای دیابتی دچار قطع عضو می‌شوند.

*کلینیک زخم رویان با دانش جدید و تیم چند تخصصی آماده ارئه خدمات به بیماران دارای زخم حاد و مزمن می باشد.

اهداف کلینیک زخم رویان

  • پیشگیری از بروز زخم­های پای دیابتی در بیماران مبتلا به دیابت درمعرض خط
  • تشخیص، پیش آگهی و درمان بیماری شریا نهای محیطی در بیماران مبتلا به دیابت درگیر زخم پای دیابتی
  • تشخیص و درمان عفونت­های پا در بیماران دیابتی
  • انجام مداخلات به منظور ارتقاء بهبودی زخم­های مزمن پا در بیماران دیابتی

اعضا و مشاوران کلینیک زخم رویان

خدمات کلینیک

  • درمان زخم پای دیابتی(نروپاتی، عروقی و مفصل پای شارکوت)
  • درمان زخم بستر
  • درمان زخم تروماتیک
  • درمان زخم جراحی
  • درمان زخم سوختگی
  • درمان زخم های رادیوتراپی
  • درمان زخم عروقی

کلیه خدمات درمان زخم به صورت سرپایی در کلینیک و در منزل قابل انجام می باشد.

مدیریت درمان زخم در کلینیک رویان شامل :

  • آزمایش کامل خونی، ترشحات زخم و سطح زخم
  • تست ABI جهت بررسی وضعیت عروقی اندام تحتانی
  • استفاده از پانسمانهای نوین و معتبر ترین برندهای جهانی
  • استفاده از جایگزین های پانسمان های بیولوژیکی پوست
  • استفاده ازسلولهای بنیادین جهت ترمیم سریع و کامل زخم
  • اوزون تراپی
  • استفاده از پلاسمای سرد
  • استفاده از بانداژهای فشاری در زخم های عروقی
  • تجویز کفش­ها و کفی مناسب جهت کنترل فشار در محل زخم
  • آموزش به بیمار

تلفن مشاوره و تعیین وقت: ۲۶۹۱۳۶۶۱-۲۶۹۱۳۶۷۱-۲۶۹۱۳۶۸۱-۲۶۹۱۳۶۹۹

آدرس کلینیک: تهران – بزرگراه صیاد شیرازی شمال، بعد از پل صدر، خیابان گلزار جنوبی، کوچه ندا، جنب مسجد قائم، مرکز تحقیقات دیابت،چاقی و متابولیسم

خدمات درمان زخم

زخم بستر:

زخم بستر که به نام علمی زخم فشاری شناخته می شود، زخمی است که سبب آسیب به پوست و بافت زیرین پوست در پی فشار طولانی مدت وارده بر پوست، ایجاد می شود. زخم بستر اغلب بر روی پوستی که قسمت های استخوانی بدن را پوشش داده، ظاهر می شود. مانند پاشنه پا، مچ پا، ستون فقرات، تیغه شانه، مفصل ران و باسن .
افرادی که بیشترین خطر ابتلا به زخم را دارند، افرادی هستند که دارای وضعیت پزشکی خاصی هستند که در آن شخص توانایی تغییر موقعیت بدنی خود را ندارد، مانند افرادی که بیشتر وقت خود را بر روی تخت یا صندلی چرخدار صرف می کنند.

علائم زخم بستر
علائم هشدار دهنده زخم بستر عبارتند از:

  • تغییرات غیر معمول در رنگ و بافت پوست
  • تورم
  • تخلیه مایعی چرک مانند
  • خنک یا گرم بودن منطقه ای از پوست نسبت به سایر مناطق از بدن

 

روش های درمانی نوین زخم بستر
گزینه های درمان زخم های بستر معمولا شامل تغییر موقعیت، استفاده از تشک های ویژه برای کاهش یا از بین بردن فشار و پانسمان ها و وکیوم تراپی برای بهبود زخم است. در برخی موارد ممکن است جراحی انجام شود.

تغییر موقعیت
جابجایی و تغییر موقعیت مرتب به شما کمک می کند تا فشار روی زخم هایی که قبلا ایجاد شده اند را کاهش دهید. همچنین به جلوگیری از بروز زخم های جدید کمک می کند.
پس از آنکه تیم پزشکی مراقبت از زخم احتمال بروز زخم های بستر برای هر فرد را بررسی کرد، یک جدول زمان بندی مجدد تنظیم می شود. این جدول نشان می دهد که چند وقت یکبار نیاز دارید که موقعیت خود را تغییر دهید و یا اگر شما قادر به حرکت نیستید، فرد دیگری به شما کمک کرده و شما را حرکت دهد.
برای بعضی از افراد، این فاصله زمانی ممکن است یک بار در هر ۱۵ دقیقه باشد. دیگران ممکن است فقط یک بار هر دو تا چهار ساعت نیاز به جابجایی داشته باشند.

پانسمان های نوین زخم
پانسمان های ویژه ای برای محافظت از زخم های بستر استفاده می شوند. این پانسمان ها سرعت بهبود را افزایش می دهند و شامل موارد زیر هستند:
پانسمان آلژینات – این نوع پانسمان از جلبک دریایی ساخته شده و حاوی سدیم و کلسیم است که برای سرعت بخشیدن به روند بهبود زخم شناخته شده اند.
پانسمان هیدروکلوئید– این نوع پانسمان حاوی ژل خاصی است که پوست سالم اطراف زخم را خشک نگه می دارد و باعث رشد سلول های جدید پوست در محل زخم می شود.
انواع دیگر پانسمان– مانند فوم ها، فیلم ها، هیدروفایبر، فیبر ژله ای، ژل ها و ضد میکروب ها (آنتی بیوتیک ها) نیز ممکن است استفاده شوند.

از متخصص زخم خود در مورد نوع پانسمانی که برای مدیریت زخم بستر شما استفاده می شود بپرسید.
پانسمان گاز برای پیشگیری یا درمان زخم های بستر توصیه نمی شود.

کرم ها و پمادها
کرم ها و پمادهای آنتی بیوتیک موضعی معمولا برای درمان زخم های بستر توصیه نمی شوند. اما برای مراقبت از پوستی که آسیب دیده یا تحریک شده است، ممکن است کرم های محافظت کننده مورد نیاز باشند.

آنتی بیوتیک ها
آنتی بیوتیک ها ممکن است برای درمان زخم های عفونی و یا اگر یکی از عفونت های جدی زیر را دارید تجویز شوند:

  • مسمومیت خون (سپسیس)
  • عفونت باکتریایی بافت های زیر پوست (سلولیت)
  • عفونت استخوان (استئومیلیت)

رژیم غذایی و تغذیه
خوردن یک رژیم غذایی سالم و متعادل که شامل پروتئین کافی و انواع مختلفی از ویتامین ها و مواد معدنی است،می تواند روند بهبود زخم را سرعت بخشد. اگر رژیم غذایی شما نامناسب باشد، ممکن است نیاز باشد توسط یک متخصص تغذیه ویزیت شوید و یک برنامه رژیم غذایی مناسب دریافت کنید.
همچنین توجه به مصرف میزان کافی آب نیز مهم است زیرا کمبود آب باعث کاهش سرعت روند بهبود زخم میگردد.

دبریدمان یا حذف بافت آسیب دیده (debridement)
در برخی از موارد ممکن است لازم باشد که بافت مرده را از زخم بستر برداشته و به درمان آن کمک کنیم. این کار را دبریدمان می نامند. اگر بافت مرده کم باشد، ممکن است با استفاده از پانسمان مخصوص طراحی شده دبریدمان شود.
مقادیر قابل توجه بافت مرده ممکن است با استفاده از روش های زیر دبریدمان شوند:

  • جت های آب با فشار بالا
  • فراصوت
  • ابزار جراحی، مانند تیغ و انبر
  • ماگوت تراپی

اگر دبریدمان توسط پانسمان انجام نمی شود باید بی حسی موضعی برای از بین بردن حس درد در اطراف زخم اعمال شود تا دبریدمان باعث درد فرد نشود.

وکیوم تراپی زخم بستر
وکیوم تراپی که همچنین با نام درمان با فشار منفی یا VAC شناخته می شود، از فشار منفی موضعی برای کمک به سرعت بخشیدن روند بهبود زخم استفاده می کند. فشار منفی ترشحات زخم را از زخم پاک کرده و همچنین به افزایش جریان خون منطقه کمک می کند. مطالعات نشان داده اند که وکیوم به افزایش شکل گیری گوشت جدید در زخم، بافت قرمز و گریپ فروت مانندی که زخم قبل از لایه های موضعی پوست تشکیل می دهد، کمک می کند.

تشک های طبی
بیمارانی که به طور مرتب از زخم بستر رنج می برند ممکن است با استفاده از یک تشک طبی، که به کاهش فشار در نقاط کلیدی بدن بیماران کمک می کند، کمتر دچار زخم بستر شوند. تشک های زخم بستر با لوله های بادی ساخته می شوند که می توانند بهتر به قسمت های خاصی از بدن که در معرض خطر زخم بستر هستند از جمله پایین کمر، باسن، مچ پا و آرنج کمک کنند. بیشتر تشک های درمانی با یک پمپ که پشتیبانی بیشتری از بدن را فراهم می کند و فشاری را که بر اثر ماندن در یک حالت برای طول مدت زمان طولانی ایجاد می شود را خنثی می کند، همراه هستند.

عمل جراحی
زخم های شدید بستر ممکن است بهبود نیابند. در چنین مواردی، جراحی ممکن است برای مهر و موم کردن زخم، سرعت بخشیدن به بهبود زخم و به حداقل رساندن احتمال عفونی شدن لازم باشد.

درمان جراحی شامل:

  • تمیز کردن زخم و بستن آن با آوردن لبه های زخم کنار هم
  • تمیز کردن زخم و استفاده از بافت پوست سالم در نزدیکی زخم برای بستن زخم

زخم عروقی یا زخم وریدی، شایع ترین نوع زخم است که به طور معمول در اندام های پایینی رخ می دهد و بیش از نیمی از موارد زخم ها را در بر می گیرد. زخم عروقی منجر به از بین رفتن سلول های اطراف خود و بافت پوست می شود. زخم وریدی یا همان زخم عروقی، معمولا به صورت زخم پوست دیده می شود.

علائم و نشانه های زخم عروقی

همانطور که گفته شد اندام های تحتانی، شایع ترین محل برای زخم عروقی محسوب می شود. به ویژه مناطق داخلی قوزک و ساق پا. هنگامی که پوست شروع به تغییر رنگ به قهوه ای- بنفش کند، نشانه مهمی از وجود زخم عروقی است. ( تغییر رنگ پوست نشانه جمع شدن خون در پاها است. )

در حالی که زخم عروقی بدون درد است، اما ممکن است بافت اطراف زخم، خشک، ضخیم و دچار خارش شود. از دیگر نشانه های زخم عروقی پا، عفونت زخم و ساطع شدن چرک از زخم می باشد.

عفونت زخم عبارتند از:

  • زهکشی زرد یا سبز رنگ و بوی بد از زخم
  • افزایش درد، تورم یا قرمزی در زخم یا اطراف زخم
  • تغییری در رنگ و یا اندازه زخم
  • وجود رگه های قرمز در پوست اطراف زخم
  • تب

عفونت چگونه درمان می شود؟
درمان زخم عفونی، بستگی به نوع عفونت شما دارد و اینکه چقدر جدی است. متخصص زخم عفونی شما ممکن است آنتی بیوتیک های خوراکی را برای کمک به مبارزه با باکتری ها تجویز کند. همچنین ممکن است متخصص زخم شما با اعمال یک پماد یا کرم آنتی بیوتیک بر روی زخمتان، به بهبود عفونت کمک کند. گاهی اوقات ممکن است یک دمل چرکی تشکیل شود. در این حالت، دمل یا آبسه باز شده و تخلیه می شود. اگر عفونت زخم شدید باشد، ممکن است نیاز به درمان های پیشرفته زخم در کلینیک زخم داشته باشید.

مراقبت از زخم پای دیابتی در خانه
اگر که زخم پای دیابتی به موقع تشخیص و تحت درمان قرار نگیرد می تواند سبب عوارض جانبی مانند سلولیت ( عفونت بافت )، استئومیلیت ( عفونت استخوانی) و قانقاریا شود. زخم های پیشرفته پا اغلب نیاز به دبریدمان خواهند داشت. دبریدمان فرآیندی است که در آن بافت های مرده روی زخم توسط درمانگر زخم حذف می شود. متخصصین زخم، دبریدمان زخم را به روش های مختلفی انجام می دهند که یکی از این روش ها، کاوش می باشد که جهت مشخص شدن اندازه زخم انجام می شود.

درمانگر زخم ممکن است روش های خانگی مراقبت از زخم پای دیابتی را توصیه کند که این روش ها عبارتند از:

  • خشک نگه داشتن زخم و پوشاندن زخم با پانسمان مناسب
  • کنترل سطح قند خون جهت تسریع درمان
  • تمیز کردن زخم به طور روزانه با پماد موضعی مناسب که توسط متخصص زخم تجویز شده باشد
  • اجتناب از پیاده روی بیش از حد
  • پوشیدن کفش دیابتی که از جیر نرم و یا چرم ساخته شده است
  • پوشیدن جوراب های مخصوص افراد دیابتی که حاوی پوشش اضافه جهت حفاظت از پا هستند

زخم هایی که تحت درمان زخم قرار می گیرند به طور معمول بهبود زخم را تجربه می کنند، اما بهبود قطعی زخم باید ظرف یک هفته پس از شروع درمان دیده شود. اما زخم هایی که بعد از این مدت التیام نیافته و یا وخیم تر شوند باید سریعا توسط متخصص زخم و درمانگر زخم ارزیابی شده تا از عوارض احتمالی آن جلوگیری شود.

اهمیت مراقبت از زخم پای دیابتی
زخم های پای دیابتی می تواند زخم هایی پیچیده باشد که تاثیرات بسیار زیادی بر کیفیت زندگی بیمار خواهند داشت. در مقایسه با دیگر زخم های مزمن، رشد و پیشرفت زخم پای دیابتی می تواند در پی تغییرات ناشی در تشخیص بیماری دیابت، پیچیده تر شود. افراد مبتلا به این بیماری نسبت به سایر افراد، بیشتر در معرض خطر نوروپاتی دیابتی، حمله قلبی، سکته مرگبار و مرگ زودرس هستند.

اولین قدم برای پیشگیری از بروز زخم بستر، جلوگیری از فشار مداوم بر روی پوست و بافت بدن است. استراتژی های دیگر شامل مراقبت از پوست، حفظ تغذیه سالم و مصرف مایعات کافی، ترک سیگار، مدیریت استرس و ورزش روزانه است.

نکاتی برای تغییر موقعیت بدنی بیمار
توصیه های زیر را در مورد تغییر موقعیت مکانی بیمار بر روی تخت یا صندلی چرخدار در نظر بگیرید:

اغلب سنگینی وزن بدن خود را تغییر دهید: اگر از صندلی چرخدار استفاده می کنید، سعی کنید هر ۱۵ دقیقه یکبار وزن بدن خود را به سمت دیگر بدن وارد کنید.

بدن خود را بالا ببرید: اگه قادر هستید به تنهایی حرکت کنید، در صورت امکان بدن خودتان را برای چند ثانیه از روی صندلی جدا کنید و بالا ببرید. برای این کار می توانید دستان خود را بر روی صندلی چرخدار فشار دهید و بدن خود را از روی صندلی بلند کنید. همین چند ثانیه برای بهبود جریان خون کافیست.

در صورت توان می توانید یک صندلی چرخدار ویژه تهیه کنید: برخی از صندلی های چرخدار به طوری طراحی شده اند که می توان شیب صندلی آن را تغییر داد و به این صورت فشار وارده بر بدن را کاهش داد.

می توانید از کوسن و یا تشک های مخصوص استفاده کنید: کوسن، بالشتک ها وتشک های مخصوص به طوری طراحی شده اند که به کاهش فشار کمک می کنند و موجب تسهیل جریان خون در منطقه می شوند.

ارتفاع تختتان را تنظیم کنید: اگر تخت شما به صورتی است که می توان ارتفاع نیمه بالایی آن را  بالا برد، ارتفاع آن را به بیش از ۳۰ درجه افزایش دهید. این

مسئله به پیشگیری از برش و اصطکاک پوستتان کمک می کند.

پیشنهادات زیر را برای مراقبت از پوست خود یا بیمارتان در نظر بگیرید:

پوست را تمیز و خشک نگهدارید: پوست را با شامپو بچه و آب ملایم شسته و خشک کنید. این روال تمیز کردن را به طور مرتب و روزانه انجام دهید، پوست را از رطوبت ناشی از عرق، ادرار و مدفوع در امان نگهدارید.

از پوست خود محافظت کنید: شما می توانید از پودر تالک برای محافظت از پوست ناحیه ای که دچار اصطکاک می شود، استفاده کنید. همچنین برای درمان خشکی پوست می توانید از لوسیون های مرطوب کننده ی مناسب استفاده کنید. در صورت لزوم ملافه و لباس بیمار را تعویض کنید. دکمه های لباس و یا چین و چروک ملافه می تواند پوست را تحریک و دچار زخم کند.

هر روز پوستتان را ببرسی کنید: روزانه پوست خود را بررسی کنید تا علائم اولیه زخم را شناسایی کنید.

نوبت دهی آنلاین متخصص زخم

بارگذاری...
بارگذاری...